Ottobre 6/2012 meisjesjas Käpykuusi

Poehee, ik kan geen tornmesje meer zien! Deze is jas is echt het aller-aller-aller-moeilijkste project dat ik ooit heb gefabriekt. Er ging een heleboel mis. Moeilijke dingen, maar ook een hoop stomme fouten.
Gelukkig heb ik altijd veel eer van een zelfgemaakte jas, hij wordt immers elke dag gedragen!
Die naam, die heb ik trouwens niet bedacht, hoor. Het patroon komt uit een Fins blad. Ik denk dat het iets van dennenappel betekent. Vreemd eigenlijk.

Tadááááá:

Een lekkere vrolijke jas voor onze jongste, die van zwierig houdt. Met aan de achterkant een ceintuurtje:

En in haar zak een lusje, waar ze haar fietssleuteltje aan vast kan maken.

En hier de foto's op het modelletje:

Na het passen bleken de mouwen wat aan de korte kant te zijn. Zucht. Daar gáán we weer. Morgen boordstof halen en de mouwen weer lostornen. Het is ook eigenlijk lekkerder, van die warme boorden waar je je wantjes zo fijn onder kunt stoppen in de winter.
Oké... tornmesje, ik kom eraan!